van Gweta naar Kasane, Botswana
Blijf op de hoogte en volg Fam. Vendel
17 Juli 2014 | Botswana, Lesomo
We zijn van Maun richting Gweta gereden, nog steeds in Botswana. In Gweta stonden we op een prachtige lodge met mooie kampeerplaatsen voorzien van BBQ, een vuurplaast en een overdekte zit plaatsen daar zouden in Frankrijk wel drie caravans staan.
Deze lodge heet Baobab park, deze doet zijn naam eer aan tussen de overweldigende Baobab bomen.
Vanuit deze plaats zijn we een dag gaan rijden richting de zoutpannen, na 4 uur rijden over zandwegen en prachtig land, met echte afrikaanse stamwoongroepen en heel veel koeien, geiten, vogels en struisvogels zijn we de zoutpannen niet tegengekomen.
We zijn twee keer flink vastgelopen in het zand, 4x4 is hier duidelijk een must have en geen overbodig extraatje. Je kunt dus zomaar een verkeerde weg zijn afgeslagen en je rijdt uren om je doel heen. Nu begrijp ik de verhalen van Sonja mam, zorg voor water en voldoende brandstof ( deze jeep heeft een reserve tank) want het is heel groot en alles lijkt op elkaar en er staan geen bordjes langs de zandwegen. Achteraf bleek dat als je geen gids meeneemt je het ook echt niet bereikt. Maar het was een mooie spannende tocht en Ria we zorgen voor voldoende DNA sporen....:)
Aan het eind van de dag tot zonsondergang aan het zwembad gezeten. Lucas was heerlijk met een ander jongetje te spelen, helemaal gelukkig want veel kinderen kom je niet tegen. Maar ze vermaken zich top met zijn tweeën.
We hebben heerlijk in het restaurantje van de lodge gegeten. Alles is buiten met vuurplaatsen en een sfeervolle bar. Je waant je terug in de reggae tijd. Heerlijke relaxte muziek en Gusta...alle stoelen en barkrukken zijn bekleed met koeien huiden! Zo super leuk.
Vandaag zijn we verder naar het noorden gereden naar Kasane. Toch nog even een site way genomen van de high way voor poging 2 om de zoutpannen te bereiken ( ja toch weer eigenwijs zonder gids) Prachtig landschap onbeschrijfelijk. Met als resultaat de zoutpannen heel in de verte een wit strookje en 4 uur extra rijtijd opgelopen want de zandwegen hebben1 spoor en om te keren moet je uit het spoor zien te komen door hoog droog graslandschap, onmogelijke missie. Maar nog nooit zoveel struisvogels met ons mee zien rennen door het hoge gras, wat hebben die beesten een geweldige tred.
Weer teruggekomen op de high way kwamen we na 100 km in een gebied van het Chobe park. Met borden dat stoppen langs de weg op eigen risico is vanwege het wild. Eerste driehoeksbord met een koe, niet spannend. Tweede driehoeksbord met een hert ( die hebben we ook op de Utrechtse heuvelrug alleen nooit iets gezien) maar dan een driehoeksbord met een olifant, nooit eerder gezien, je denk jaja.....
Maar dat hebben we geweten je mag 120 km/uur rijden maar als je kuddes olifanten ziet oversteken dan trap je toch even op de rem. Wat een ongelofelijk rare beleving stoppen op een snelweg ( waar je al een tijd geen mens bent tegen gekomen op een paar wandelende afrikanen na ( vraag me niet met welk doel) en een kar getrokken door 4 ezels.
Wat zijn olifanten toch enorme indrukwekkende beesten als ze naast je auto staan en ja, je wilt ze toch even op de foto nemen ( je bijnaam is tenslotte niet voor niets Van Tellingen) maar dan laten ze toch echt wel blijken daar niet van gediend te zijn, dan is de enige oplossing gas erop!
Na een dag rijden van 8 uren zijn we aangekomen bij de logde. kan niet uitleggen hoe mega top dit weer is maar puntje bij paaltje staan Lucas, Julia en ik na een potje schaken op 5 meter afstand van een drinkplaats waar vervolgend divers wild even zijn keeltje komt voorzien van vocht. Nou jullie hadden de kinderen moeten zien kijken:)
na een lekker gemaakt pastaatje a la Vendel en de kids op bed zitten Pascal en ik nu bij de bar op een soort plateau aan de drinkplaats en komen net weer 3 olifanten met hun jonkies pootjebaden......lieve mensen dit is echt niet zomaar een gewone reis. Ga nu stoppen met schrijven want ga even genieten van het uitzicht:)
Deze lodge heet Baobab park, deze doet zijn naam eer aan tussen de overweldigende Baobab bomen.
Vanuit deze plaats zijn we een dag gaan rijden richting de zoutpannen, na 4 uur rijden over zandwegen en prachtig land, met echte afrikaanse stamwoongroepen en heel veel koeien, geiten, vogels en struisvogels zijn we de zoutpannen niet tegengekomen.
We zijn twee keer flink vastgelopen in het zand, 4x4 is hier duidelijk een must have en geen overbodig extraatje. Je kunt dus zomaar een verkeerde weg zijn afgeslagen en je rijdt uren om je doel heen. Nu begrijp ik de verhalen van Sonja mam, zorg voor water en voldoende brandstof ( deze jeep heeft een reserve tank) want het is heel groot en alles lijkt op elkaar en er staan geen bordjes langs de zandwegen. Achteraf bleek dat als je geen gids meeneemt je het ook echt niet bereikt. Maar het was een mooie spannende tocht en Ria we zorgen voor voldoende DNA sporen....:)
Aan het eind van de dag tot zonsondergang aan het zwembad gezeten. Lucas was heerlijk met een ander jongetje te spelen, helemaal gelukkig want veel kinderen kom je niet tegen. Maar ze vermaken zich top met zijn tweeën.
We hebben heerlijk in het restaurantje van de lodge gegeten. Alles is buiten met vuurplaatsen en een sfeervolle bar. Je waant je terug in de reggae tijd. Heerlijke relaxte muziek en Gusta...alle stoelen en barkrukken zijn bekleed met koeien huiden! Zo super leuk.
Vandaag zijn we verder naar het noorden gereden naar Kasane. Toch nog even een site way genomen van de high way voor poging 2 om de zoutpannen te bereiken ( ja toch weer eigenwijs zonder gids) Prachtig landschap onbeschrijfelijk. Met als resultaat de zoutpannen heel in de verte een wit strookje en 4 uur extra rijtijd opgelopen want de zandwegen hebben1 spoor en om te keren moet je uit het spoor zien te komen door hoog droog graslandschap, onmogelijke missie. Maar nog nooit zoveel struisvogels met ons mee zien rennen door het hoge gras, wat hebben die beesten een geweldige tred.
Weer teruggekomen op de high way kwamen we na 100 km in een gebied van het Chobe park. Met borden dat stoppen langs de weg op eigen risico is vanwege het wild. Eerste driehoeksbord met een koe, niet spannend. Tweede driehoeksbord met een hert ( die hebben we ook op de Utrechtse heuvelrug alleen nooit iets gezien) maar dan een driehoeksbord met een olifant, nooit eerder gezien, je denk jaja.....
Maar dat hebben we geweten je mag 120 km/uur rijden maar als je kuddes olifanten ziet oversteken dan trap je toch even op de rem. Wat een ongelofelijk rare beleving stoppen op een snelweg ( waar je al een tijd geen mens bent tegen gekomen op een paar wandelende afrikanen na ( vraag me niet met welk doel) en een kar getrokken door 4 ezels.
Wat zijn olifanten toch enorme indrukwekkende beesten als ze naast je auto staan en ja, je wilt ze toch even op de foto nemen ( je bijnaam is tenslotte niet voor niets Van Tellingen) maar dan laten ze toch echt wel blijken daar niet van gediend te zijn, dan is de enige oplossing gas erop!
Na een dag rijden van 8 uren zijn we aangekomen bij de logde. kan niet uitleggen hoe mega top dit weer is maar puntje bij paaltje staan Lucas, Julia en ik na een potje schaken op 5 meter afstand van een drinkplaats waar vervolgend divers wild even zijn keeltje komt voorzien van vocht. Nou jullie hadden de kinderen moeten zien kijken:)
na een lekker gemaakt pastaatje a la Vendel en de kids op bed zitten Pascal en ik nu bij de bar op een soort plateau aan de drinkplaats en komen net weer 3 olifanten met hun jonkies pootjebaden......lieve mensen dit is echt niet zomaar een gewone reis. Ga nu stoppen met schrijven want ga even genieten van het uitzicht:)
-
18 Juli 2014 - 08:52
Nathalie:
Heerlijk begin van mijn werkdag zo'n mooi verslag, ben benieuwd met hoeveel foto's van Tellingen thuis komt :-) Maar je beschrijft het ook zo goed dat ik me we er wel een beeld bij kan vormen.... -
18 Juli 2014 - 09:24
Marco:
Ha Steef en de rest,
Wat fijn dat jullie precies zo geraakt worden door Afrika als wij destijds. We lezen allemaal mee en herbeleven onze eigen reizen. Het is gewoon met niks anders te vergelijken in zijn schoonheid en intensiteit. Lekker hè, dat zand! In Namibië valt dat allemaal wel mee, dus geniet er nog maar even van.
Blijf schrijven, dat doe je heel goed!
Heel hartelijke groeten aan iedereen,
Marco -
18 Juli 2014 - 10:46
Adri Vendel:
We hebben genoten van het verslag. Kun je ook een paar foto's showen? Je valt natuurlijk van de ene verbazing in de andere. Goede reis verder en doe voorzichtig, heb je navigatie? -
18 Juli 2014 - 23:27
Loes:
Blijf op het rechte pad!
Het is niet de Beekse Bergen .
Wij genieten wel mee zo wat een belevenis .
Knuffel voor allen , -
19 Juli 2014 - 12:05
Kees En Gerda Keessen:
Nu pascal en steef,julia en lucas, het is prettig om zo mee te leven van wat jullie beleven.
Het lijkt ons wel erg spannend om vast te zitten in het zand en daar weer uit te komen.
Ook al die wilde beesten in de buurt zijn indrukwekkend.
Maak er wat moois van en geniet.
Groetjes van
Gerda en Kees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
